ÚLLÓNOLLÓ

Málfræði

 

Öll tungumál eiga sér ákveðnar reglur um það hvernig þau eru notuð. Málfræðireglur tungumála eru misflóknar. Til dæmis er íslensk málfræði tiltölulega flókin miðað við enska málfræði. Má þar nefna hluti eins og fallbeygingu nafnorða og kyn lýsingarorða, en þessir hlutir eru mun einfaldari á ensku en á íslensku.

 

Dæmi:

Hér er gulur hestur

um gulan hest

frá gulum hesti

til guls hests

 

Á ensku er engin fallbeyging, þannig að sami hlutur myndi hljóma svona á ensku:

 

Here is a yellow horse

About a yellow horse

From a yellow horse

To a yellow horse

 

Glöggir hafa kannski tekið eftir því að lýsingarorðið yellow og nafnorðið horse eru alltaf eins - sem sagt, engin fallbeyging.

 

 

Reglur og undantekningar

 

Málfræði er í stuttu máli samansafn af reglum. Ef tungumál væru einföld og breyttust ekki, væri lítið mál að læra málfræði, því þá þyrfti maður bara að leggja á minnið nokkrar reglur og einn, tveir og bingó, þá kynni maður að tala rétt.

 

Það er hins vegar ekki þannig. Tungumál breytast og þróast, stundum hratt en stundum hægt. Það þýðir að með nánast öllum málfræðireglum eru til undantekningar.

 

Til þess að kunna góð skil á málfræði þarf maður því að kunna bæði reglurnar OG undantekningarnar.

 

Á þessum síðum verður alltaf byrjað á því að kenna reglurnar, en ef um undantekningar er að ræða þá verða þær taldar upp og útskýrðar.